Ποιον υποδέχεσαι με Βάγια;

Εσύ ποιόν υποδέχεσαι ως τον βασιλιά σου;
Ποιόν ανεβάζεις σε ψηλό θρόνο και περήφανα υπηρετείς;
Σαν να σε βλέπω, στριμωγμένο μέσα σε κοσμοσυρροή, να ορθώνεσαι στις μυτες των ποδιών σου, να τον δεις.
Καμιά φορά τον ακους από τα μεγάφωνα και λιώνεις...
Ποιόν υποδέχεσαι με δάφνες στην είσοδο της καρδιάς σου, και τον θρονιάζεις εκεί να σε διατάζει;
"Ευλογημένος ο ερχόμενος" ! φώναζες δίχως να υπολογίζεις πως εκείνος θα σε διαφεντέψει ως δυνάστης.
Τον περίμενες ως Πατέρα.
Τώρα είσαι θυμωμένος. Το ξέρω. Προδώθηκες.
Τώρα δεν πιστεύεις πια κανέναν. Την καρδιά σου την κρατάς κλειδωμένη.
Σήμερα, στέκεται διακριτικά παράμερα και χτυπά την πόρτα της ο Χριστός.
Σε περιμένει. Δίχως να ζητά τίποτα. Απλά και ταπεινά.
Έχεις το κουράγιο να δεις την αλήθεια;
Δεν ήρθε να τον προσκυνήσεις αλλά να σε υπηρετήσει.
Θα του ανοιξεις; Το κλαδί της δάφνης σε περιμένει να το ανεμίσεις.
Θα είσαι αυτή τη φορά νικητής η θα παραμείνεις πικραμένος και νικημένος;