ποίηση και σύνδρομο Down

Θα ήθελα τούτη τη μέρα, τούτο το πρωινό, να αφιερώσω τη σκέψη και την αγάπη μου σε τούτα τα αλληλένδετα.
Στα παιδιά με την ιδιαιτερότητα αυτή που δεν διαφέρουν σε τίποτα από την Ποίηση.
Γι' αυτό ίσως και τα τιμούν την ίδια μέρα,
επειδή είναι στην καρδιά μας και τα δυο.
Λοιπόν αυτά τα παιδιά γράφουν ποιήματα.
Πως θα μπορούσαν άλλωστε να μην γράφουν...
Αφειερωμένα εξαιρετικά σε όλους μας.
Με ανοιχτά τα φύλλα της καρδιάς διαβάζουμε και ακούμε:

Ο Φώτης έχει νοητική υστέρηση και υποφέρει από επιληπτικές κρίσεις... Ο δείκτης νοημοσύνης του είναι μόλις 45...μα διαβάστε τι θεσπέσιο ποίημα έγραψε:

Ζεματιστό μυαλό που καίει
προχωράει στην καρδιά
και τη ζεματάει και 'κείνη,
και τα δυο είναι ζεστά.

Και νιώθω αναστεναγμό και γεμίζω χαρά
και γίνομαι ευτυχισμένος και μπορώ να κάνω τα πάντα.
Και κολλάω σαν άγαλμα, κοιτάζω τα πάντα.

Θέλω την ηρεμία μου, να μη μ' ενοχλήσει κανείς.
Τα νεύρα μου μ' αναστατώνουν
και το μυαλό ζεματάει πιο πολύ ακόμα!
Η καρδιά μου παραμένει κανονική...

Όταν παραμένω σαν άγαλμα,
είναι σα να μου συμβαίνει κάτι σκεπτικό
σε οποιοδήποτε πράγμα της φαντασίας που έχω
στα πράγματα αυτά.

Ο Στέλιος έχει μέτρια νοητική υστέρηση και παρουσιάζει κρίσεις επιληψίας. Έχει κύρτωση, έντονο στραβισμό και δυσλειτουργία στα όργανα άρθρωσης... Μα δεστε πόσο καλά τα πάει σε κάτι άλλο??

Χριστίνα

Αγαπημένη μου Χριστίνα, σε αγαπώ πολύ.

Άνοιξε την πόρτα σου να μπω
για να σου δώσω ένα μεγάλο φιλί.

Όταν φεύγεις μακριά μου,κλαίω και πονώ.
Άνοιξε την πόρτα σου να μπω, χωρίς εσένα δεν μπορώ.

Αγαπημένη μου Χριστίνα, γιατί δεν μου λες τί νιώθεις??
Αγαπημένη μου Χριστίνα, γιατί δεν μου λες πως μ' αγαπάς??

Αγαπημένη μου Χριστίνα, δεν θέλω να φύγω από δίπλα σου.
Αγαπημένη μου Χριστίνα, πες μου τί νιώθεις για μένα.

Αγαπημένη μου Χριστίνα, σ' αγαπώ για πάντα.
Για πάντα, δεν θα φύγω από δίπλα σου ποτέ.

Αγαπημένη μου Χριστίνα, σ' αγαπώ πιο πολύ
γιατί είσαι ό,τι μου 'χεις απομείνει στη ζωή.

(Υ.Γ.Το ποίημα του είναι αφιερωμένο στην αδερφή του Χριστίνα με την οποία μένει καθώς οι γονείς τους έχουν πεθάνει)

Ο Μάρκος έχει σύνδρομο Down και τραυλισμό!!! Αυτό δεν τον εμπόδισε να δημιουργήσει συγκρότημα μαζί με άλλα 3 παιδιά με ειδικές ικανότητες (με την βοήθεια της κ.Ντόρας Ψαλτοπούλου καθηγήτριας μουσικοθεραπείας) με όνομα "Ανταλλαγές"... το ακόλουθο ποίημα έχει τον ίδιο τίτλο:

Ανταλλαγές

Σου δίνω και μου δίνεις
αγάπη κι ελπίδες.
Μια λάμψη έχουν τα μάτια
και σε μάτια αντανακλούν
αγάπη κι ελπίδες.
Η λάμψη φωτίζει τη θάλασσα.
Δίνω μια και σπάω το γυαλί
και αγγίζω την καρδιά που χάλασα.
Κι όταν σπάσει το γυαλί,
ανακυκλώνεται η ζωή
και αυτό σημαίνει αγάπη.
Σου δίνω και μου δίνεις
αγάπη κι ελπίδες...

Ποίηση η ζωή όταν πολύχρωμα συναισθήματα γεμίζουν τον ουρανό της ψυχής μας. Όταν σπέρνουμε ευαισθησία θερίζουμε ανθρωπιά.