Του Λαζάρου σήμερα, της ανάστασης της φιλίας.
Δεν μπορεί ο φίλος να είναι στον τάφο και εσύ να μην δακρύζεις. Ακόμα και αν είσαι ο ίδιος ο Χριστός.
Κανένας δεν γεννήθηκε για να πεθάνει. Δεν είναι στην φύση μας.
Πόσο μάλλον η φιλία.
Η αγάπη πρέπει να νικήσει το θάνατο, τη σήψη, τη φθορά.
Ο καθένας ζητά την ανασταση. Εγώ από τους πρώτους.
Την βρίσκω μέσα μου. Ο Χριστός ανέστησε εκείνο που όλοι είχαν θανατώσει. Παρατήσει. Ξεχάσει.
Δεν γίνεται!, είπε. Δεν γίνεται. Είναι παράλογος ο θάνατος.
Στον κόσμο Μου, η ζωή βασιλεύει.Η τιμή στη φιλία. Η τιμή στην ελπίδα.
Το πιστέυεις;
Σάββατο 27 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
το πιστεύω.Γιατί όχι;Σπάνιο,αλλά το πιστεύω για να το λες.Εσύ ξέρεις.
Δημοσίευση σχολίου