Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009


Ξεχωριστή μέρα η σημερινή. Κουδούνια των σχολείων καλούν για ζωή.

Έτσι πέρασα από πολλές γειτονιές, είδα παιδιά μικρά και μεγάλα να μοιράζονται έγνοιες και νοσταλγίες.

Άκουσα και μια μητέρα να συζητά με ένα δάσκαλο.

Γνωστή μου η μητέρα, γι' αυτό και είμαι σίγουρος οτι θα συγχωρέσει που θα μεταβιβάσω και σε άλλες καρδιές την κουβέντα της. Επειδή έχει κάτι να πει. Αυτό το κάτι, θα δειτε οτι είναι πολύ μεγάλο.


Για πες τα Γιώτα:


Θυμησου δασκαλε
.Θυμησου γιατι εγινες δασκαλος. Γιατι στα 18 σου διαλεξες αυτον τον δρομο
Θυμησου, δασκαλε,ολα οσα ξερεις καλυτερα απο μενα. Ολα οσα η ζωη, η ρουτινα, η μιζερια συνωμοτουν να ξεχασεις.
Θυμησου το χαμογελο. Κανενα παιδι δεν μπορει να αντισταθει σ ενα χαμογελο Μην μπαινεις στην ταξη με μουτρα. Ναι , εχεις και συ προβληματα. Ο ανθρωπος σου , ο σπιτονοικυρης σου, η πεθερα σου.Εχεις δικιο. Ομως το δικιο σου μην το ξεσπας στο παιδι. Δεν φταιει το παιδι
Θυμησου τα μπραβο. Πες το με την καρδια σου ενα μπραβο μπορει να ειναι πιο καλο απο ολα τα" διδακτεα "μαζι.
Επισης αλλο "κανω παρατηρηση" κι αλλο" ξεφτιλιζω" . Ποτε μην ξεφτυλιζεις ενα παιδι μπροστα στους συμμαθητες του. Ποτε μην ειρωνευεσαι, μην σαρκαζεις, μην γελοιοποιεις εκ του ασφαλους καποιον που δεν μπορει να σου απαντησει.Εισαι μεγαλος,εισαι ετοιμολογος, εισαι απο θεση ισχυος.Μη χρησιμοποιεις αυτα τα οπλα. Ποτε. Πανω απο μαθηματα, πανω απο οτιδηποτε, το συμαντικοτερο για ενα παιδι ειναι η αξιοπρεπεια του μπροστα στους συμμαθητες του.
Εχεις στα χερια σου ενα κακιστο βιβλιο. Καλεισαι να το διδαξεις. Ξεχνα το . Οσο μπορεις. Ξεχνα το και θυμησου την ουσια. Η ουσια περναει στα παιδια
Ανθρωπος εισαι, καποιους μαθητες σου τους γουσταρεις περισσοτερο απο καποιους αλλους. Μην το δειχνεις.Το ξερω , δεν προφταινεις, εισαι κουρασμενος, εχεις να διορθωσεις και πενηντα ανορθογραφες εκθεσεις-αλλα ψαξτο καλυτερα. Μπορει το σπαστικο με τα γυαλακια στο πισω θρανιο, που μοιαζει να αδιαφορει να ειναι απλα ντροπαλο.Πιο ανασφαλες..
Τα παιδια εχουν ελατωματα Το ιδιο και συ. Η διαφορα ειναι οτι εσυ εισαι ενηλικας.
Τα παιδια βαριουνται στο μαθημα. Θα ηθελαν να ειναι οπουδηποτε αλλου εκτος απο μια αιθουσα φουλ στα ημιτονα και στους Βουλγαροκτονους. Το ιδιο και συ. Η διαφορα ειναι το οτι εσυ εισαι ενηλικας.
Τα παιδια δεν εχουν μονο υποχρεωσεις . Εχουν και δικαιωματα. Ασχετο αν εμεις οι μεγαλοι, επειδη δεν μας συμφερει, φροντιζουμε επιμελως να τους αποκρυπτουμε το γεγονος.
Και τελικα, φιλε δασκαλε
Τα παιδια θελουν να σε γνωρισουν . Τα παιδια ΘΕΛΟΥΝ να σε αγαπησουν. Μπορεις να τα βοηθησεις,να σταθεις διπλα τους. Μπορεις να δωσεις σχημα στο παρον, το μελλον τους,στη ζωη τους ολοκληρη. Φτανει να τους δωσεις μια ευκαιρια
Να τους απλωσεις το χερι. Φτανει να θυμηθεις γιατι εγινες δασκαλος , δασκαλε
Εσυ Δασκαλε εισαι αυτος που εισαι μεσα στο λακο των λεοντων να παλαιψεις, με βιβλια που μπερδευουν ακομα και σενα τον ιδιο οχι μονο τα παιδια , με συνθηκες που καθε αλλο παρα μπορουν να σου αφησουν το περιθωριο να θυμασαι ,με τραγικες ελειψεις σε αιθουσες και προσωπικο με ολα αυτα που πνιγουν τις καλες σου διαθεσεις
Γι αυτο ειμαι ευγνωμων Δασκαλε και σαν μαννα και σαν πολιτης που θυμασαι,που παλευεις
και που δεν το βαζεις κατω σαν ενας Δον Κιχωτης, που μοιαζει να παλευει με το ανεφικτο αλλα συνεχιζει!


ΥΓ

Ολη την συζήτηση οποιος θέλει μπορεί να την βρεί στο σπιτικό της:




8 σχόλια:

giota persis είπε...

Me τιμαει η αναφορα σου Δημητρο Σ ευχαριστω Εσεις εκει στα μετεριζια της εκπαιδευσης καλειστε να παλεψετε Εμεις σαν γονεις οσο μποτρουμε θα ειμαστε μαζι σας Καλη χρονια Καλη αρχη

Δημητρης είπε...

Καλή συνεργασία να έχουμε, γονείς και εκπαιδευτικοί με τα παιδιά μας και όλα θα πάνε καλύτερα!!

Ευρύνοος είπε...

Μοναδικό το κείμενο..
όλο το μέλλον είναι βασισμένο στην Παιδεία..
όλο το μέλλον ενός λαού..
δυστυχώς, οι δάσκαλοι, δέν είναι όλοι έτσι.. ξεχνούν γιατί έγιναν..
θυμούνται τις κακές στιγμές του, θυμούνται τα χρέη και τις δυσκολίες μέσα στην τάξη, ενώ πρέπει όλα αυτά να μένουν απ'έξω..
πέραν αυτού, θα ήθεα να ρωτήσω αν περνούν κάποια ψυχολογικά τέστ..
η Διδασκαλία είναι όχι απλά λειτούργημα, αλλά Ιερός Σκοπός..
όπως και η Μητρότητα και η Πατρότητα..
δυστυχώς, δέν υπάρχουν σχολεία να μαθαίνουν τον κόσμο πώς πρέπει να είναι η Οικογένεια..
δέν ξέρω αν τα παρουσιάζω απογοητευτικά, αλλά απλώς καταγράφω προσωπικές εμπειρίες απο παρελθόντες χρόνους, του περίγυρού μου..

το φυτώριο πρέπει να έχει σωστό χώμα (οικογένεια) και σωστή φροντίδα (σχολείο) για να βγούν τέλειοι άνθρωποι..

καλημέρα σας :)

Lilith είπε...

Ερημίτη μου, καλά έκανες και αναδημοσίευσες το κείμενο της Γιώτας.
Πολύ ομορφογραμμένο και τα λέει όλα!
Εγώ θα μιλήσω σαν μια πρώην μαθήτρια που ΠΟΤΕ δεν ξέχασε δασκάλους και καθηγητές που άγγιξαν την ψυχή της. Λίγοι ήταν, οφείλω να ομολογήσω... οι περισσότεροι ήταν ανισόρροποι και χαμένοι στο διάστημα... αλλά αυτοί οι λίγοι, άξιζαν τον κόπο.
Αν, έστω και ένας μαθητής σου, μιλάει έτσι για σένα μετά από τόσα χρόνια, να ξέρεις ότι θα έχεις πετύχει, Δημήτρη μου!

Φιλιά πολλά!

Δημητρης είπε...

Από την παρέμβασή σου φίλε Ευρύνοε, καταλαβαίνω πόσο πολύ σημαντικό για σένα είναι το ζήτημα του Δασκάλου. Λέω το ζήτημα επειδή όντως είναι ζήτημα. Ζητούμε καλό δάσκαλο, επειδή είναι ο κατεξοχήν άνθρωπος που μπορεί να σε ανεβάσει στα ύψη αλλά και να σε κατεβάσει στα τάρταρα. από αυτόν και μόνο αυτόν εξαρτάται αν θα πάει μπροστά η παιδεία. Επειδή αν περιμένουμε από άλλους φορείς, δυστυχώς ατυχήσαμε. Το φίλότιμο του κακοπληρωμένου εκπαιδευτικού έχει σώσει τη χώρα μας, και όχι μόνο!!!

Δημητρης είπε...

Πόσο χαίρομαι για σένα Λίλιθ που έχει χαράξει την ευαίσθητη ψυχή σου, ιδίως εκείνη των νεανικών σου χρόνων η προσωπικότητα κάποιου Δασκάλου. Το γράφω με κεφαλαίο Δ επειδή του αξίζει!!
Οσο για μένα, το εύχομαι καλή μου φίλη, το εύχομαι να μιλάει έτσι και για το έργο μου κάποιος μαθητής μου. Δεν θα θελήσω τίποτα άλλο!!!
Να είσαι καλά!

Καραβάκι είπε...

Στο δημοτικό είχα έναν δάσκαλο που ακόμη και σήμερα τον φέρνω πολλές φορές στη μνήμη μου.Ήταν αυστηρός,αλλά δίκαιος.Αγαπούσε αυτό που έκανε και μας το μετέδιδε.Είμαι σίγουρη ότι και στις μέρες μας υπάρχουν δάσκαλοι με συνείδηση και ψυχή καθαρή.Και πρώτα πρώτα εσύ Δημητρό.Τυχερά τα παιδιά που βρίσκονται κάτω από τις φτερούγες σου!Καλή χρονιά να έχετε!

Δημητρης είπε...

Γλυκερία μου να χαίρεσαι τις γλυκές σου αναμνήσεις και τον γλυκό σου λόγο!!!
Με υπομονή και δύναμη να περάσουμε και τούτη την χρονιά!!!