Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009
μεγάλωσες;
"Μεγαλώσαμε φίλε Ερημίτη, μας πήρανε τα χρόνια!!"
"Γιατί το λες αυτό;" ρώτησα τον συνομίληκο μου, κατα πολύ γηραιότερο φίλο
"Τι γιατί το λέω, δεν το βλέπεις, δεν το αισθάνεσαι;"
"Χμμ... μερικές φορές, και κάτω από αυστηρές προυποθέσεις"
"Αντε πάλι τα περίφημα φιλοσοφικά στιχάκια. Για εξηγήσου!"
"Για ποιο;"
"Μα για τις προυποθέσεις!"
"Του γήρατος θέλεις να πεις"
"Ναι Ερημίτη μου, γι' αυτές!"
"Βλέπεις λοιπόν; Γι' αυτό γέρασες!"
"Δεν καταλαβα!"
"Το πότε γέρασες, η το πως γέρασες;"
"Μάλλον έχεις όρεξη για παιχνίδια, κι εγώ δεν έχω καιρό για χάσιμο. Θα μου πεις επιτέλους;"
"Τώρα μόλις το είπαμε:
Δεν σταματάμε να παίζουμε, επειδή μεγαλώσαμε,
Αλλά μεγαλώσαμε επειδή σταματήσαμε να παίζουμε!!!
Κατάλαβες, μεγαλύτερε συνομίληκε μου;;;"
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Aς μείνουμε παιδιά
στην ψυχή και στην καρδιά!
Ερημίτη θα ρθεις να παίξουμε;
Εεε;;;
Την καλημέρα μου!
Φιλιά πολλά
Μα δεν κάνω τιποτα άλλο, από το να παίζω!!!
Καλημέρες!!!!!
:)
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.ΜΑΚΑΡΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.
Δημοσίευση σχολίου