Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009
συνταγή
"Με βλέπεις πως έχω πάρει κάποια κιλά Ερημίτη;"
"Να υποθέσω οτι δεν έχεις στεναχώριες;" την ρωτώ
"Μπα! Δεν είναι αυτό! Δεν ξέρω αν σου συμβαίνει κι εσένα, αλλά εγώ όποτε στεναχωριέμαι, εγκαθίσταμαι στο ψυγείο. Δεν ξέρω γιατί το παθαίνω αυτό.."
"Μόνο όταν στεναχωριέσαι το παθαίνεις αυτό;"
"Ναι! Περίεργο δεν είναι;"
"Και γιατί δεν αναζητάς τρόπους να διώξεις την στεναχώρια σου, αλλά την παχαίνεις κιόλας;
την ξαναρωτώ, φέρνοντας την σε δύσκολη θέση όπως κατάλαβα.
"Χμμ..ίσως έχεις δίκιο αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ Ερημίτη μου, το έχω προσπαθήσει τόσες φορές!"
"Τώρα που το σκέφτομαι" της είπα " έχω υπόψη μου μια συνταγή ό,τι πρέπει για την περίπτωσή σου"
"Δηλαδή;"
"Κοίτα, να την μαγειρέψεις και μετά να μου πεις τα αποτελέσματα. Μιας και είσαι σε "τέτοια φάση" όπως λες.
"Να φέρω χαρτί και μολύβι, μισό λεπτό"
"Οχι όχι, είναι πολύ απλή θα την θυμηθείς. Πρόσεξε.
Θα χρειαστείς: 1 κιλό καλή καρδιά, 2 κιλά ήσυχη συνείδηση, 1/2 κιλό χαρούμενο πρόσωπο, 3 κιλά αγάπη, 2 φλυτζάνια γέλιο.
Και τώρα η εκτέλεση.
Θα ρίξεις στην κατσαρόλα του εσωτερικού σου κόσμου την ήσυχη συνείδηση και την καλή καρδιά. Θα το δουλέψεις καλά ώσπου να γεμίσουν την κατσαρόλα. Προσθέτεις αγάπη και το γλυκό παίρνει ωραίο ρόδινο χρώμα. Τότε ρίχνεις το χαρούμενο πρόσωπο και το γέλιο. Πρόσεξε γιατί ένα κατσούφιασμα μπορεί να κόψει το γλυκό. Βάζεις το γλυκό στο ταψί της ψυχής, το στρώνεις με την κουτάλα της θέλησης και το ψήνεις στον φούρνο της υπομονής."
Αυτό είναι.
Και να θυμάσαι όσοι έφαγαν το γλυκισμα αυτό, ομολογούν οτι το κύριο χαρακτηριστικό της γεύσης είναι ψυχική γαλήνη.
Σου εύχομαι καλή επιτυχία!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Καλησπέρα Ερημίτη. Η συνταγή πολύ καλή και θα έλεγα να μην στεναχωριέται καθόλου που τρώει...τον άνθρωπο δεν τον μετράμε με τα κιλά αλλά με την καρδιά, όπως πιστεύω λέει η συνταγή.
Μάλλον την χρησιμοποιείς κι εσύ καιρό έτσι; Για να ξέρεις και τις επιπτώσεις της!!!
:)
Καλή σου μέρα!
πολύ χορταστική η συνταγή.Θαύμα!
:)
Δημοσίευση σχολίου