Του την πρόσφερε απλόχερα ένα δένδρο που ασκήτευε στην άκρη ενός πεζοδρομίου.
Σκαλοπατάκι βρήκε πρόθυμο και απόθεσε εκεί το βάρος του κορμιού του. Οι σκέψεις του ξεκουράζονταν σε άλλα επίπεδα... λίγο πιο ψηλά.
"Γιατί κάθεσαι μόνος εδώ, Ερημίτη;" τον πλησίασε ένα νεαρό ζευγαράκι
Φαίνεται οτι έρχονταν από την θάλασσα. Είχαν ζωγραφισμένη πάνω στα κορμιά και στα μάτια τους, όλο της το γαλάζιο.
"Ποτέ δεν είμαι μόνος!" απάντησε εκείνος και συνέχιζε να τους κοιτάζει, όπως ξέρει εκείνος
"Χμμ... δύσκολη ώρα για φιλοσοφίες και μάλιστα στο δρόμο" χαριτολόγησε η νεαρά. "Θέλεις να σου προσφέρουμε ένα κρύο νερό; Μένουμε σε τούτη την πολυκατοικία.
Νεανικό το σπίτι.
Ο Ερημίτης ένοιωσε να τρέχουν από παντού χείμαρροι. Βουητό Η αρχέγονη δύναμη της νιότης.
Μα ήταν όλα τόσο υπόκωφα.
"Τι έχετε κρυμμένο;" τους ρώτησε
"Δεν καταλαβαίνουμε" είπαν εκείνοι με ένα στόμα, φέρνοντας το παγωμένο νερό.
Ο Ερημίτης το κοίταξε για ένα λεπτό.
"Αυτό είναι!" είπε. "Πόσα κομπιούτερ έχετε εδώ;"
"Τέσσερα! είπε ο νεαρός "εργάζομαι σε μια εταιρία και..."
Κοίταξε ολόγυρα ο Ερημίτης και ύστερα μέσα στο μυαλό του σχημάτησε την παρακάτω εικόνα, περιγράφοντας την στο ζευγάρι με χιούμορ αλλά και πόνο μαζι:
8 σχόλια:
Δε λέω... ωραίο το τακουνάκι στα βιβλία, αλλά εμένα πάει πάλι το σχολιάκι μου περίπατο μαζί με το post με το υπέροχο μουσικό κομμάτι με κιθάρα που λατρεύω. :(
Τες πα... έχε χάρη βρε Ερημίτη που σε πάω πολύ και ξέρω ότι δεν τα χωνεύεις και πολύ τα παλιομηχανήματα.
Μπούχαχαχααα :)))
Καλή σου μέρα και από εδώ.
Και νά' μαστε πάντα καλά.
Να με συμπαθάς, να ξέρεις οτι είχα κάνει και μια μικρή αναφορά για σένα... αλλά κάτι γίνεται και μάλλον εδώ το λάπτοπ θέλει το φορμάτ του ... το ανέβασα μια χαρά αλλά στην επεξεργασία, κόλλησε...και πιθανότατα... πήγε στο cyberspace ... μα θα επανέλθω... ο Μηλιαρέσης είναι από τους αγαπημένους μου εκτελεστές....
Καλή εβδομάδα να έχουμε φίλε...και βλέπουμε... ο Ερημίτης έχει ταξίδια πολλά να κάνει....και με τον εαυτό του κυρίως να παλέψει...
Κατ΄αρχάς,χάρηκα για την γνωριμία.Και επειδή φίλε Δημήτρη κάποιον μου θυμίζεις ,παίρνω το θάρρος και ρωτώ.Ήσουν ενεργό μέλος στην παρέα του gamato.info ?
Και τώρα ας μιλήσουμε για το ποστ σου.Έχεις αρκετά καλές συγγραφικές ιδιότητες,αλλά στην αρχή ταξίδεψε η σκέψη μου και ξαφνικά προσγειώθηκε στην απάθεια σου για τον υπολογιστή.Και έρχομαι στο φλέγων θέμα.Γιατί αντιπαθείς τόσο τον υπολογιστή.Εννοώ ότι και γω βλέπω ότι είναι μεγάλος αντίπαλος του έγγραφου τύπου (και κυριώς με τις εφημερίδες http://v-de-vendetta89.blogspot.com/2009/04/blog-post_23.html ),αλλά δεν έχει μόνο αρνητικά η μεταξύ τους διαμάχη...!
Περιμένω πως και πως τις απόψεις σου!
Καλό μεσημέρι και σε σένα φίλε "Εκδικητή"
:)
Η σχέση μου με το gamato είναι μόνο στο επίπεδο των υπηρεσιών που προσφέρει και όχι ως ενεργό μέλος.
Χαίρομαι όμως που κάποιον σου θυμίζω, αυτό σημαίνει οτι ο Ερημίτης είναι μέσα στον κόσμο.
Οσο για τις συγγραφικές ικανότητες, πως το λες, η αλήθεια είναι οτι και άλλοι το παρατήρησαν, εξ ου και τα δυο βιβλία που έχω εκδόσει.. τα δύο μυθιστορήματα. Το ένα το βλέπεις στην σελίδα τούτη, δεξιά, και το άλλο στον άλλο μου ιστοχώρο http://nostou-algos.blogspot.com
Ας έρθουμε σε αυτό που με ρωτάς. Ο Ερημίτης δεν απορίπτει τίποτα. Το κάθε τι το χρησιμοποιεί για να αναδείξει το καλό που κρύβει μέσα του. επειδή τίποτα δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό από μόνο του, έτσι;
Το ίδιο και ο υπολογιστής. Πως θα γινόταν αυτή η επικοινωνία, τα βιβλία, δίχως υπολογιστή; Ομως την κατάχρηση έρχεται να φωτίσει ο Ερημίτης. Οταν τούτο, η χρησιμοποίηση, έρχεται να υποκαταστήσει, να αντικαταστήσει την προσωπική επικοινωνία, το διάβασμα, τα ταξίδια της ψυχής. Τότε, αναγκάζεται ο Ερημίτης να πει την αλήθεια και να βγάλει και πολλές συνομωσίες εις βάρος των ανθρώπων. Αλλά γι'άυτά θα μιλήσει αργότερα. Καλό μεσημέρι σου εύχομαι
Χμμ.Κατ'αρχάς συγχαρητήρια που κατάφερες και έκδοσες δύο μυθιστορήματα.Ο καθένας μας βλέπεις, έχει μπει στον πειρασμό και έχει γράψει ένα μικρό μυθιστόρημα αλλά το εκδίδει μόνο στους φίλους του ,γιατί ελάχιστοι από μας έχουν πίστη στον ευατό τους.Οπότε μπράβο σου,και σου εύχομαι τα καλύτερα για την συγγραφική σου πορεία (μάλιστα θα διαβάσω και τα βιβλία σου ,και θα σου πω την γνώμη μου)...!
Τώρα όσο για τον υπολογιστή.Εγώ προσωπικά πιστεύω πως το περισσότερο υλικό που έχεις στα βιβλία σου ,το αντλείς από τον υπολογιστή.Και γιατί το λέω αυτό?Είναι γνωστότατο ότι η νεολαία ξημεροβραδιάζεται chatάροντας και χάνοντας πολύτιμο χρόνο,αλλά κάποιος που θα χει ένα απειροελάχιστο πνευματικό υπόστρωμα δεν θα χαραμίσει έτσι το χρόνο του,και θα χρησιμοποιήσει εποικοδομητικά τον υπολογιστή. Ας μην το αρνηθούμε.Η άμεση επικοινωνία θα πάει την ανθρωπότητα αρκετά χρόνια μπροστά.Και κάτι τελευταίο.Δίνεται η ευκαιρία όλο και σε περισσότερους ανθρώπους να εκφραστούν,οπότε καλλιεργείται το πνεύμα .!
Καλό μεσημέρι και σε σένα Ερημίτη!
Ο υπολογιστής καλέ μου Βεντέτα, είναι...εμείς! Δεν είναι κάτι το εξωγήινο και το εξωπραγματικό. Οι ζωές μας είναι, οι σκέψεις μας είναι.. η "γειτονιά" μας οπότε αξίζει τον σεβασμό μας, σίγουρα. Το μόνο που προς το παρόν λείπει, για μένα, είναι αυτό το βλέμμα, το άγγιγμα, το ανεπανάλληπτο, που δεν πιστεύω πως θα το αντικαταστήσει κανένα virtual reality!!!
Καλη συνέχεια
Τα cd και οι μηχανές δεν θα αντικαταστήσουν ποτέ τα βιβλία Ερημίτη.Κι εσύ το ξέρεις καλά.Το ξέρουν οι λίγοι... κι αυτό αρκεί.Η αληθινή επαφή γίνεται εκεί στους δρόμους που περιπλανιόμαστε.Εκεί είναι κι άλλες ψυχές που περπατούν μαζί μας.Ανοιχτές να ακούσουν.Να δούν,να μάθουν.Δεν είμαστε μόνοι...
Γι αυτό κι ο Ερημίτης βγήκε στους δρόμους Γλυκερία... γι' αυτό!!!!
Την καλημέρα μου!!
Δημοσίευση σχολίου