Νεράιδες! Αραγε, υπάρχουν;

Ένα εξάχρονο κοριτσάκι, περπατούσε μια μέρα μαζί με την μητέρα του, σε έναν πολυσύχναστο δρόμο.
Ξαφνικά, γυρίζει στην μητέρα του και όλο ενθουσιασμό, της φωνάζει:
- Κοίτα μαμά, μια νεράιδα!!
Η μητέρα του, φανερά ενοχλημένη, κοίταξε δεξιά και αριστερά να δει, μη τυχόν άκουσε κάποιος το κοριτσάκι της και αφού δεν παρατήρησε κάτι, γυρίζει και το χαστουκίζει με δύναμη!
- Δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα, εντάξει; Μην σε ξανακούσω!!!
Έτσι, το παιδί, καλά εγκλωβισμένο στο κελί της λογικής, μεγαλώνει και μαθαίνει να βλέπει τον κόσμο, μέσα από τα ξύλινα μάτια των μεγάλων.
Α, και οι νεράιδες, συνεχίζουν να περπατούν ανάμεσα μας, δίχως να τις βλέπει κανένας.