"Kάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια! Βαρέθηκα πια!" λέει αγανακτησμένος κάποιος συνοδοιπόρος μου
"Γιατί δεν τα αλλάζεις;" τον ΄ρωτησα αφελέστατα
"Γίνονται αυτά τα πράγματα;" με κοίταξε όλο απορία
"Πως δεν γίνονται, αφού τα έχεις βαρεθει;"
"Ξέρω γω; Γιατί δεν το κάνω τότε;"
"Μάλλον επειδή σου αρέσει" του απάντησα πάλι με αφέλεια.
"Τότε γιατί γκρινιάζω;" με ξαναρωτά
"Και αυτό το ξέρεις" του απαντώ. "Και να σου πω και κάτι άλλο;"
"Για πες το..."
"Είναι μια ρουτίνα που θέλεις να ακολουθάς, επειδή σου ταιριάζει και φοβάσαι να κόψεις"
"Ποια ρουτίνα δηλαδη;"
"Ξυπνάς,
Φοράς το προσωπείο σου
Πηγαίνεις στη δουλειά
Προσποιείσαι οτι είσαι μια χαρά
Γυρίζεις στο σπίτι
Βλέπεις τηλεόραση
Ακους του καθενός τα προβλήματα
Και αγνοείς τα δικά σου!"
4 σχόλια:
Η απλά γιατί φοβάσαι...
Ο φόβος σε κρατάει πίσω, στα ίδια!
Ο φόβος του νέου, της αλλαγής
Η σιγουριά και η ασφάλεια δεν τρομάζει...όμως σιγά σιγά σε σκοτώνει!
Φιλιά πολλά
Την καλησπέρα μου, εκ βαθέων!!!!
Τρομάζει...και η σιγουριά τρομάζει...όταν μοιάζει με βάλτο στον οποίο βυθίζεσαι..βυθίζεσαι!!!
Η αλλαγή είναι σωτηρία!!!
Είναι που κολλά κανείς στο δοκιμασμένο. Σε κείνο που έστω και με προβλήματα, θεωρεί ότι λειτουργεί.
Αν κάτι δεν τραβάει κάποιες φορές, αυτό είναι η ίδια μας η αντίληψη γι' αυτό που ζούμε. Κι άλλωτε δεν ξέρουμε αν αυτό που δημιουργήσαμε και πορευόμαστε μαζί του, είναι αυτό που θέλαμε εξ αρχής.
Η αλλαγή πιστεύω είναι πάντα καλή, όταν βέβαια δεν μας επιβάλεται αλλά την αποφασίζουμε μόνοι μας.
Καλησπέρα :)
είναι νωρίς ακόμα,λέει ο αγαπημένος μου ποιητής,για τ' αδοκίμαστο και τ απ αλλού φερμένο...
Θέλουμε τη σιγουριά,τη βολή μας.
Δημοσίευση σχολίου