Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

δασκαλοι


"Θυμώνω εύκολα, σου το έχω πει;"
"Οχι" απαντώ
"Και ύστερα έχω ενοχές, με καταλαβαίνεις;"
"Ναι"
"Γιατί είσαι τόσο λιγομίλητος σήμερα;" με ρώτησε ενώ κατάλαβα οτι συννέφιαζε
"Επειδή έχεις να ακούσεις κάτι σημαντικό και δεν θέλω να σου αποσπάσω την προσοχή" είπα εγώ και κοίταξα από το παράθυρο την μέρα που αποχαιρετούσε τον ήλιο
"Τι να ακούσω;"
"Πως Τα αρνητικά συναισθήματα, πολύ συχνά είναι μεταμφιεσμένοι γενναιόδωροι δάσκαλοι.
Ερχονται να μας διδάξουν πως να αγαπάμε τον εαυτό μας.
Μόλις μάθουμε το μάθημα, εξαφανίζονται"
Το δειλινό έβαφε με μαεστρία τον ορίζοντα, ελπίζω και της καρδιάς μας...

7 σχόλια:

ath είπε...

Μακάρι να είναι έτσι στο τέλος. Γιατί είναι και μερικές φορές που ακόμα και όταν πιστεύουμε ότι το μάθαμε το μάθημα μένουν εκεί να μας βασανίζουν και δε ξεριζώνονται με τίποτα...

Ερατώ είπε...

Πολύ όμορφο αυτό!

fotini είπε...

σοφο....
τα αρνητικα συναισθηματα φευγουν οταν η σιγουρια για τον εαυτο μας κανει την εμφανιση της
σοφο αληθεια!

Δημητρης είπε...

Καλησπέρα ath!
Αρα, μάλλον νομίσαμε οτι το μάθαμε το μάθημα...στις εξετάσεις δεν τα πήγαμε καλά, οπότε έρχεται η "επανάληψη"!!!

Δημητρης είπε...

Καλησπέρα Ερατώ! Είναι όμορφη η αλήθεια!!

Δημητρης είπε...

θέλει λοιπον λίγη επαγρύπνηση Φωτεινή!
Καλή μας εσπέρα!!

ολα θα πανε καλα... είπε...

σίγουρα μαθαίνουμε από αυτά.Αρκεί βέβαια να μην είναι υπερβολικά σκληρά...Υπάρχει και ένα όριο,βλέπεις.