Άκου αυτή την ιστορία, φίλε συνταξιδιώτη.
Ίσως κάπου μέσα της ανακαλύψεις τον εαυτό σου.
Ήταν μια φορά ένα τυφλό κορίτσι που μισούσε τον εαυτό του επειδή ήταν τυφλό. Μισούσε τους πάντες, εκτός από το αγαπημένο της αγόρι. Εκείνος ήταν πάντα δίπλα της σε όλα.
Λέει μια μέρα στο αγόρι της: "Αν μπορούσα έστω μια φορά να δω τον κόσμο, θα σε παντρεύομουν".
Σε λίγο καιρό, κάποιος της έκανε δώρο ένα ζευγάρι μάτια. Οταν τέλειωσε η επέμβαση και ήρθε η ώρα να βγάλει τους επίδεσμους, μπορούσε να δεί τα πάντα. Και το αγόρι της.
- Θα με παντρευτείς; Τώρα που μπορείς να δεις τον κόσμο; την ρώτησε εκείνος γεμάτος προσμονή.
Το κορίτσι κοίταξε το αγόρι της και είδε οτι είναι τυφλός. Στην θέα των κλειστών βλεφάρων του, έπαθε σοκ.Δεν το περίμενε αυτό. Η σκέψη οτι θα έβλεπε αυτά τα κλειστά μάτια την υπόλοιπη ζωή της, την οδήγησε στο να αρνηθεί να τον παντρεφτεί.
Το αγορι της έφυγε με δάκρυα στα μάτια και κάποιες μέρες αργότερα της έστειλε ένα σημείωμα που έλεγε: ¨Πρόσεχε τα μάτια σου αγαπημένη μου, επειδή πριν γίνουν δικά σου, ήταν δικά μου"
6 σχόλια:
Αξιολύπητο το κορίτσι!
Καλημέρα Ερημίτη
Καλως ήρθες και από την σπηλιά του Ερημίτη ελίτσα, ελπίζω να είσαι καλά!! Όσο για τα άλλα... όταν έρθει η ώρα τους...Μέχρι τότε ας ζούμε το σήμερα!!
Πωωωωω...Ερημιτη, με έριξες μεσημεριάτικα...αλλα καλά έκανες γιατι πάντα λαμβάνουμε υπέροχα μυνηματα, απο τα γραπτά σου...εγώ λυπηθηκα και για τους δυο, για την προσφορά που δεν της άξιζε και για την γαιδουρια που δεν του άξιζε...καλημέρα.
Έτσι! Ο καθένας παίρνει το μάθημα που του αναλογεί. Να είσαι καλά Χριστινάκι!!!
παιρνει και αυτο που δεν του αξίζει.αλλά και αυτο που αξίζει...μερικές φορές. Μια ιστορια δεν ειναι...κανόνας. ειπα μιας και επέστρεψα, να γραψω κατι. καλησπέρα.
τελικά μάλλον το φως δεν είναι και η πιο αξιόπιστη πηγή της αλήθειας...
Δημοσίευση σχολίου