Herimitis

Ξεχωριστή μέρα η σημερινή. Κουδούνια των σχολείων καλούν για ζωή.

Έτσι πέρασα από πολλές γειτονιές, είδα παιδιά μικρά και μεγάλα να μοιράζονται έγνοιες και νοσταλγίες.

Άκουσα και μια μητέρα να συζητά με ένα δάσκαλο.

Γνωστή μου η μητέρα, γι' αυτό και είμαι σίγουρος οτι θα συγχωρέσει που θα μεταβιβάσω και σε άλλες καρδιές την κουβέντα της. Επειδή έχει κάτι να πει. Αυτό το κάτι, θα δειτε οτι είναι πολύ μεγάλο.

Για πες τα Γιώτα:

Θυμησου δασκαλε
.Θυμησου γιατι εγινες δασκαλος. Γιατι στα 18 σου διαλεξες αυτον τον δρομο
Θυμησου, δασκαλε,ολα οσα ξερεις καλυτερα απο μενα. Ολα οσα η ζωη, η ρουτινα, η μιζερια συνωμοτουν να ξεχασεις.
Θυμησου το χαμογελο. Κανενα παιδι δεν μπορει να αντισταθει σ ενα χαμογελο Μην μπαινεις στην ταξη με μουτρα. Ναι , εχεις και συ προβληματα. Ο ανθρωπος σου , ο σπιτονοικυρης σου, η πεθερα σου.Εχεις δικιο. Ομως το δικιο σου μην το ξεσπας στο παιδι. Δεν φταιει το παιδι
Θυμησου τα μπραβο. Πες το με την καρδια σου ενα μπραβο μπορει να ειναι πιο καλο απο ολα τα" διδακτεα "μαζι.
Επισης αλλο "κανω παρατηρηση" κι αλλο" ξεφτιλιζω" . Ποτε μην ξεφτυλιζεις ενα παιδι μπροστα στους συμμαθητες του. Ποτε μην ειρωνευεσαι, μην σαρκαζεις, μην γελοιοποιεις εκ του ασφαλους καποιον που δεν μπορει να σου απαντησει.Εισαι μεγαλος,εισαι ετοιμολογος, εισαι απο θεση ισχυος.Μη χρησιμοποιεις αυτα τα οπλα. Ποτε. Πανω απο μαθηματα, πανω απο οτιδηποτε, το συμαντικοτερο για ενα παιδι ειναι η αξιοπρεπεια του μπροστα στους συμμαθητες του.
Εχεις στα χερια σου ενα κακιστο βιβλιο. Καλεισαι να το διδαξεις. Ξεχνα το . Οσο μπορεις. Ξεχνα το και θυμησου την ουσια. Η ουσια περναει στα παιδια
Ανθρωπος εισαι, καποιους μαθητες σου τους γουσταρεις περισσοτερο απο καποιους αλλους. Μην το δειχνεις.Το ξερω , δεν προφταινεις, εισαι κουρασμενος, εχεις να διορθωσεις και πενηντα ανορθογραφες εκθεσεις-αλλα ψαξτο καλυτερα. Μπορει το σπαστικο με τα γυαλακια στο πισω θρανιο, που μοιαζει να αδιαφορει να ειναι απλα ντροπαλο.Πιο ανασφαλες..
Τα παιδια εχουν ελατωματα Το ιδιο και συ. Η διαφορα ειναι οτι εσυ εισαι ενηλικας.
Τα παιδια βαριουνται στο μαθημα. Θα ηθελαν να ειναι οπουδηποτε αλλου εκτος απο μια αιθουσα φουλ στα ημιτονα και στους Βουλγαροκτονους. Το ιδιο και συ. Η διαφορα ειναι το οτι εσυ εισαι ενηλικας.
Τα παιδια δεν εχουν μονο υποχρεωσεις . Εχουν και δικαιωματα. Ασχετο αν εμεις οι μεγαλοι, επειδη δεν μας συμφερει, φροντιζουμε επιμελως να τους αποκρυπτουμε το γεγονος.
Και τελικα, φιλε δασκαλε
Τα παιδια θελουν να σε γνωρισουν . Τα παιδια ΘΕΛΟΥΝ να σε αγαπησουν. Μπορεις να τα βοηθησεις,να σταθεις διπλα τους. Μπορεις να δωσεις σχημα στο παρον, το μελλον τους,στη ζωη τους ολοκληρη. Φτανει να τους δωσεις μια ευκαιρια
Να τους απλωσεις το χερι. Φτανει να θυμηθεις γιατι εγινες δασκαλος , δασκαλε
Εσυ Δασκαλε εισαι αυτος που εισαι μεσα στο λακο των λεοντων να παλαιψεις, με βιβλια που μπερδευουν ακομα και σενα τον ιδιο οχι μονο τα παιδια , με συνθηκες που καθε αλλο παρα μπορουν να σου αφησουν το περιθωριο να θυμασαι ,με τραγικες ελειψεις σε αιθουσες και προσωπικο με ολα αυτα που πνιγουν τις καλες σου διαθεσεις
Γι αυτο ειμαι ευγνωμων Δασκαλε και σαν μαννα και σαν πολιτης που θυμασαι,που παλευεις
και που δεν το βαζεις κατω σαν ενας Δον Κιχωτης, που μοιαζει να παλευει με το ανεφικτο αλλα συνεχιζει!

ΥΓ

Ολη την συζήτηση οποιος θέλει μπορεί να την βρεί στο σπιτικό της:

http://spiti.pblogs.gr/2009/09/shmera-to-koydoyni-xanahtypa-i-ayto-se-parakalw-askale-thymhsoy.html