"Έλα ηρέμησε!" προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει η μάνα.
"Πως να ηρεμήσω... δεν ξέρω τι να διαλέξω...."
"Βλέπεις Ερημίτη τι τραβάμε;" με κοίταξε απεγνωσμένα
"Δεν καταλαβαίνω" είπα εγώ κουνώντας το κεφάλι
"Η κόρη μου!"
"Την βλέπω που δεν αποφασίζει" είπα εγώ τελειώς φυσικά
"Και είναι λίγο αυτό;" με ρωτά σχεδόν έξαλλη η μάνα, μη μπορώντας να βοηθήσει καθόλου
"Θέλεις να λύσω εγώ τον γόρδιο δεσμό;" πρότεινα
"Θα με υποχρεώσεις!" με παρακάλεσε
Η αλήθεια είναι οτι είναι ευλογία να έχεις τόσες πολλές επιλογές στην διάθεση σου. Να μπορείς να σταθμίζεις και να προχωράς. Για τις σπουδές, για το μέλλον, για τις σχέσεις...σχεδόν - επιμένω - σχεδόν για τα πάντα.
"Λοιπον;" με σκούντηξε η μάνα
"Εχεις διαβάσει την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων;" απευθυνομαι στην μικρή. Εκείνη ακουμπισμένη στο τραπέζι με το κεφάλι ανάμεσα στα χέρια κούνησε καταφατικά το κεφάλι.
"Ε, τότε θα ξέρεις και την λύση στο πρόβλημα σου" χαμογέλασα
Κατέβασα από την βιβλίοθήκη το βιβλίο και άνοιξα στην παρακάτω σελίδα:
13 σχόλια:
Αιώνιο ερώτημα η άγνοια κατεύθυνσης..
μα αν δέν χαθείς δέν θα βρεθείς, ε;
καλησπέρα σας!
Ακριβώς! Όπως το είπε ο γάτος Cheshire. "Δεν έχει σημασία"!
Το να μην ξέρεις πού πηγαίνεις, βέβαια, είναι και καλό και κακό.
Αν ξέρεις πού πηγαίνεις, το καλό είναι ότι έχεις πολλές πιθανότητες να φτάσεις εκεί και να πετύχεις και τον στόχο που έβαλες.
Απ' την άλλη όμως, αν δεν ξέρεις πού πηγαίνεις, παίρνεις όποιο δρόμο τύχει και το παίζεις κορώνα γράμματα. Ή θα βρεις χρυσό ή θα βρεις κάρβουνο.
Ή θα γίνεις βασιλιάς ή θα γίνεις ζητιάνος.
Αν δεν είσαι "τζογαδόρος" εκ φύσεως, βέβαια, καλύτερα να ξέρεις ΑΚΡΙΒΩΣ πού πηγαίνεις και τι έχεις να κάνεις εκεί! :)))
Καλησπέρα Ερημίτη!
Μωρέ ξέρεις που θέλεις να πας, απλώς δεν το θυμάσαι. Και όλοι οι δρόμοι τελικά εκεί οδηγούν. Οπότε τι έχεις να φοβηθείς ; Το πολύ πολύ να καθυστερήσεις λίγο παραπάνω. Εγώ δε βιάζομαι …
sostos o herimitis , sostos kai o gatos Cheshire!!! kalispera (sas peirazei na grafo etsi? logo orthografias to kano)---> kai o Cheshire rotise tin xristina"esi ,pos theleis na grafeis?" kai i xristina eipe "den ksero"..."tote den exei simasia" eipe o gatos!!! o herimitis...ti leei?
Φιλοσοφικότατη και πολύ επίκαιρη η απάντηση σου Ευρύνοε... σε εποχές όπου χάνεσαι για να δεις τι είναι εκείνο που πραγματικά θέλεις για να το επιλέξεις...επισης έχει και θρησκευτικό υπόβαθρο "Οποιος δεν χάσει την ψυχή του δεν θα την βρεί!!!"
Καλή συνέχεια με ευχαριστίες
Χμμμ... μάλλον καταλάβαμε τον δρόμο σου Λίλιθ!
:)
Είναι διαφορετικές αντιλήψεις ζωής μάλλον, η κάθε μια όπως λες με τα υπερ και τα κατά της... όποια ταιριάζει στην ψυχοσύνθεσή μας...
Ισως...
Αμα ξέρεις, τότε διασκέδασε τον δρόμο Delta έχεις τόσα να ζήσεις!!!
Να είσαι καλά!!
Χμμ.. ο Ερημίτης πάντα ήταν και συνεχίζει να είναι υπέρμαχος της αλήθειας και της διαφάνειας.
Με άλλα λόγια κανείς δεν πρόκειται να κατηγορήσει κανέναν για το πως έγραψε ίσως ανορθόγραφα την λέξη αλλά θα στεναχωρηθεί όταν βλέπει τα greeklish να αντικαθιστούν για οποιονδήποτε λόγο την ψυχή της πατρίδας που είναι η γλώσσα.. αυτό λέει...
:)
Κι' αν δεν κλάψεις δεν θα γελάσεις.....
Κι'αν δεν πέσεις πως θα σηκωθείς!
...Κι'αν δεν πονέσεις..πως θα νοιώσεις...
Καλησπέρα Ερημίτη!
ΥΓ.Χριστινάκι εγώ να δείς πρόβλημα....
σου στέλνω αυτό να βάλεις πάνω στη γραμμή των αγαπημένων
http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/search.html?lq=%CE%BF%CF%87%CF%81%CE%B1&dq=
Ωχ βγηκε σωστό?
Εντάξει...το έποιασα το υπονοούμενο. Επανήλθα στα ελληνικά...
ευχαριστώ Ελίτσα!!!
Ίσως ακουστεί πολύ κοινό αλλά σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά η διαδρομή και οι ενδιάμεσες στάσεις...
Και τώρα πέρα από το κοινά αποδεχτό θα προσπαθήσω να εκφράσω και μία άλλη άποψη.Είναι νεκροί όσοι επαναπαύονται..Το θέμα είναι να μην πάρεις μια διαδρομή που ξέρεις αλλά αυτή για την οποία θα ανοίγεις δρόμους και θα προσπαθείς κάθε μέρα..Στο κάτω κάτω στον εύκολο δρόμο γνωρίζεις χαμένους....Στον δύσκολο θα γνωρίσεις τους πραγματικούς αγωνιστές..!-Απόψεις του V,ενός 17χρονου που βαρέθηκε τις μεγαλολεωφόρους και άρχισε να τριγυρνά σε σκοτεινά στενά ,που μέσα τους κρύβουν την ομορφιά του αγώνα..
Όπως είπα και στον Οδοιπόρο ,
"Άλλωστε,στα ράφια είναι η πραγματική ομορφιά.Ανάμεσα στις σκόνες..Εκεί που ανακαλύπτεις τον ευατό σου...Εκεί που ταξιδεύεις πέρα από την βιτρίνα
(Άσχετο το παράδειγμα,αλλά σκέψου κάποια βιβλιοπωλεία-δισκοπωλεία.Βρίσκεις τον καλά κρυμένο και απρόσιτο ευατό σου,στα ράφια που κανείς δεν πατάει...Και πατάς μόνο εσύ,μια αόρατη δύναμη σε έλκυει προς τα εκεί)"
Χαιρετώ και ελπίζω να βρει έναν διαφορετικό και περίπλοκο δρόμο.
Για την δύναμη και την ζωή του δεκαεφτάχρονου ευχαριστώ πολύ!!!!
Οσο για τον δρόμο, δεν χρειάζεται να είναι περίπλοκος. Η αλήθεια μπορεί να είναι και στην απλότητα!!
Να είσαι καλά φίλε μου!
Δημοσίευση σχολίου